Beste Pandiet,

Bedankt voor de info op uw website.
Het verhaal over het leven van Tulsidas bracht me vreugde.

Ook las ik uw zeer beknopte uw uitleg van Dharma.
Ik heb geen vraag, maar wil graag mijn interpretatie over Dharma delen.

Ik ben geen Hindoe-boeken-geleerde, dus kan me niet goed op die vlak uitdrukken.
Maar ik ben niet zo jong, dus met levenservaring en bewustzijnsfocus.

Dharma is een rechtschapen leven leiden.
Dus met het geweten om het goede te willen doen en de gevolgen ridderlijk aanvaarden als het goed bedoelde onverhoopt niet goed valt. Wie denkt er in deze Kalyug naar, laat staan er naar leven?
Maar dat betekent niet dat, zij die dat wensen, het niet hoeven te ontwikkelen. Dat is in deze tijd hard nodig.

In mijn beleving bestaan er 2 vormen van geloven, die de 2 kanten van dezelfde medaille zijn.
1. Spiritualiteit, dat het innerlijke vd mens direct met Het Almachtige verbindt (Natuurkracht, Natuurwet).
Dit is de verhouding: alleen de individuele mens tot God. God is de Goeroe.
De (getrainde) individu voelt God's leiding aan en leeft daarnaar. Dat is het pure leven.
2. Religie, dat bestaat uit rituelen, tradities, cultuur dat uiting geeft aan het collectieve van de beleving.
Dit is de verhouding: de individuele mens samen met andere mensen tot God.

Ieder wezen, dus ook de mens, wordt geboren met eigenschappen die gedurende het leven ontwikkeld moeten worden. Daar is leiding, maar ook eigen inspanning voor nodig. In mijn opinie vormen deze leiding en inspanning samen Dharma.

Met leren als een papagaai van iemand anders worden de eigenschappen van jezelf niet geprikkeld.
Het aanhoren van een Katha, lezen uit een boek of college volgen zijn de ladders, maar het klimmen en de inspanning daarvoor opbrengen moet de individu zelf opbrengen. Pas als dit gebeurt ontwikkelt de individu zijn eigen eigenschappen en niet dat van de verteller, schrijver, menselijke leraar (lector, goeroe).
Dan kan de individu zichzelf beginnen te ontwikkelen in Dharma.
Maar of dat zal lukken is ook zeer wel afhankelijk van de Dharma vd verteller, schrijver en leraar.
Want.. als hij/zij maar oppervlakkig ontwikkeld is en een dominante rol speelt dan zal de leerling veel harder moeten werken om zich beter dan de menselijke leraar (ouders, pandit, onderwijzer) te ontwikkelen.
Dharma is dus een multidisciplinair leven leiden met de focus op enkel en allen het goede voor alle partijen.

Ik heb wel eens gemerkt dat een Hindoe-leider het branden van wierook Dharma noemde op het moment dat een bezoeker vd gemeenschap fysieke klachten kreeg de rook. Dat heeft me toen best geraakt en is nu de aanleiding voor deze mail. M.i. is wierook branden een ritueel en door de mens bedacht, eeuwen geleden mogelijk bedacht om rustig te kunnen zitten bij meditatie en geen last te krijgen van muggen, etc.

Hopelijk kunt u iets met mijn relaas. Ik vind het prettig als wilt reageren, maar alleen als u dat nodig lijkt.

Tot slot: het hierboven beschreven is van toepassing in elke religie en gebeurt ook in verschillende vormen.

Met Gods Liefde,
Maya

Beste lezers en vertalers. Is deze vertaling een 1 op 1 vertaling van de gehele Garud Puran? Daar ligt NL mijn interesse. In ieder geval dank voor de gedane moeite met hopelijk worden alle overige geschreven ook volledig vertaald.